David Van Laere, intensieve neonatale zorg

‘Toen de vraag van het productiehuis kwam of we wilden meewerken aan een programma over te vroeg geboren baby’s, moesten we als team snel beslissen. We wilden vooral onze innovatieve manier van werken in de verf zetten en de negatieve connotaties rond vroeggeboorte ontkrachten. Anno 2013 draait het immers vooral om het vermijden van intensieve neonatale zorg: we grijpen zo weinig mogelijk invasief in en benaderen het kind in de eerste plaats als ‘mens’. Dat komt gelukkig goed tot uiting de documentaire.
In het begin was het wel even wennen aan de aanwezigheid van de camera’s, maar dat ‘nieuwe’ gaat er snel af. Goede afspraken en communicatie hebben het wederzijds vertrouwen tussen ons team en de productie doen groeien. Al vrij snel konden we een eerste montage bekijken waardoor we zelf ook wisten dat we voor 100% achter het programma konden staan. Dat hielp om het te kaderen naar de ouders van onze patiëntjes toe, die uiteraard eerst hun toestemming moesten verlenen alvorens ze gefilmd werden. Een groot aantal mensen weigerden om mee te werken, wat absoluut begrijpelijk is. Toch was ik ook verbaasd over hoeveel mensen toch gefilmd wilden worden, en dat op één van de moeilijkste momenten in hun leven.
Een bijkomend – onverwacht – positief effect van onze medewerking aan dit programma, is dat voor mij erg duidelijk is geworden hoe belangrijk elke schakel van ons team is. Ik heb daardoor enorm veel respect gekregen, ook voor de kleine dingen.
Nadeel is dan weer dat het toch een grote tijdsinvestering vergt. De opnames moeten soms gebeuren op momenten dat het moeilijk in ons druk dagschema past, maar we begrijpen dat de mensen van de productie ook een job te doen hebben. Al bij al slaat de balans toch vooral over naar het positieve: het is een win-win samenwerking voor beide partijen.’